Igrzyska śmierci - Suzanne Collins

Kiedy pojawiła się na polskim rynku, od razu zrobiło się o niej głośno. Za granicą przez wielu nazwana została Książką Roku 2008, pozytywnie wypowiedziało się na jej temat wielu krytyków. Nie bez powodu przez długi okres utrzymywała się na samej górze listy bestsellerów New York Timesa. Przed Wami królowa dystopii - trylogia Igrzysk śmierci!

W nieokreślonej przyszłości, na gruzach Stanów Zjednoczonych powstaje państwo Panem. Dzieli się na będący stolicą Kapitol oraz otaczające go dystrykty. Co roku organizuje się tu Głodowe Igrzyska. Dwójka trybutów z każdego dystryktu walczy o zwycięstwo w konkursie, którego nagrodą jest możliwość zatrzymania własnego życia. Zabijają się nawzajem, chcąc przeżyć. Kiedy podczas 74. igrzysk, do turnieju wylosowana zostaje 12-letnia Prim, jej starsza siostra Katniss postanawia wziąć udział zamiast niej. Reprezentując Dystrykt 12, staje do walki o przetrwanie.

Nie wiem, czy jest jeszcze ktoś, kto nie słyszał o tej trylogii. Kiedy wydano ją w Polsce, mówili o niej prawie wszyscy. Głównie to, po miesiącach nalegań koleżanki, skłoniło mnie do sięgnięcia po pierwszą część. Zaopatrzyłam się w ebooka i bez większego entuzjazmu zaczęłam czytać. Zdziwiłam się, kiedy wzruszył mnie już pierwszy rozdział, a dalsze nie pozwoliły mi na oderwanie wzroku od tekstu nawet na chwilę. Wpatrywanie się w ekran sprawia mi wiele problemów, byłam więc zaskoczona, kiedy w naprawdę szybkim czasie skończyłam czytać początkowy tom. 

Czytając Igrzyska, po raz pierwszy spotkałam się z taką konstrukcją świata przedstawionego. Nie znałam wcześniej dystopii i od razu tego pożałowałam. Suzanne Collins wykreowała świat utworzony na gruzach zniszczonych Stanów Zjednoczonych, podzieliła go na dystrykty, z których każdy charakteryzuje się czymś innym, a osobowości ich przedstawicieli są różne. Główna bohaterka pochodzi z Dwunastki - strefy górników, kupców i rzeźników. Struktura Panem przypomina państwo totalitarne. Władze kontrolują każdą sferę życia obywateli. Wszędzie czają się strażnicy, pilnujący porządku i terroryzujący całe dystrykty. Nieposłuszeństwo jest srogo karane. Wszyscy muszą uczestniczyć w życiu politycznym kraju i nikt nie czuje się w nim bezpiecznie. 

Tym, co najbardziej spodobało mi się w Igrzyskach śmierci była kreacja bohaterów. Katniss to moja ulubiona fikcyjna postać żeńska. Jest odważna i zdolna do poświęceń. Chcąc chronić siostrę, bez zastanowienia zgłasza się do Głodowych Igrzysk, poświęcając tym samym własne życie. Jest bezinteresowna i nie ogarnia ją żądza krwi, co dzieje się z wieloma uczestnikami. Nie zabija, jeśli nie musi i pomaga tym, którzy tego potrzebują. Cechuje ją siła i stałość poglądów.

Choć to wydarzenia dziejące się w ramach Głodowych Igrzysk stanowią główną oś fabularną powieści, pojawił się również całkiem istotny wątek miłosny. Czytelnicy podzielili się pomiędzy zwolenników Gale'a - przyjaciela Katniss towarzyszącego jej podczas polowań, który podczas jej nieobecności w domu, opiekuje się Prim i jej matką oraz Peety - drugiego trybuta z Dystryktu 12, który od wielu lat zakochany jest w głównej bohaterce. Ja zdecydowanie należę do tej drugiej grupy. Peeta jest opiekuńczy i wyrozumiały. Jest oparciem Katniss. Chroni ją i pragnie, by udało jej się przeżyć igrzyska nawet wtedy, jeśli oznaczałoby to jego śmierć. Ich wspólna historia sprzed lat wzrusza do łez. Jak tu nie lubić Peety?

Akcja powieści przebiega w zawrotnym tempie. Wywołuje napięcie, wzrusza, a miejscami oburza. Silne emocje i skrajne uczucia podczas czytania świadczą o tym, że książka słusznie trafiła na listy bestsellerów. W końcu takie jest zadanie literatury - wywoływać emocje i skłaniać do przemyśleń. Igrzyska śmierci zdecydowanie takie są.

Można powiedzieć, że historia Suzanne Collins zapoczątkowała serię dystopii skierowanych do starszej młodzieży. Na pewno nie raz natknęliście się na porównanie jakiejś serii do Igrzysk i odnaleźliście podobne elementy w samej treści. Na czym polega więc fenomen tej trylogii? Na tym, co opisałam wyżej - przedstawieniu silnej bohaterki, walczącej o większą sprawę (a przy okazji może i zwalczanie stereotypu o słabości płci żeńskiej), na niebezpiecznych przygodach przeżywanych przez bohaterów, miłości w czasach ciągłego strachu oraz na skłonieniu do refleksji - nie tylko nad wydarzeniami opisanymi w książce, ale też nad sobą i stosunkiem do innych. Mnie to całkowicie ujęło i do Igrzysk na pewno powrócę jeszcze wiele razy.

Tytuł: Igrzyska śmierci

Tytuł oryginału: Hunger Games

Autor: Suzanne Collins

Ilość tomów: 3

Wydawnictwo: Media Rodzina