TOP 5 overhyped books - młodzieżówki

Wiadomo -  gusta są różne. Jednym podoba się to, drugim coś całkiem innego. W blogosferze (i nie tylko) zdarza się, że wszyscy - kompletnie wszyscy - zachwycają się jakąś powieścią. Zachęcony pozytywnymi opiniami, emocjami, jakie towarzyszyły koleżance podczas opowiadania o tej książce i samym opisem fabuły zapowiadającym coś świetnego-niesamowitego-jedynegowswoimrodzaju, zabierasz się za powieść-cudo i... kompletnie Ci się nie podoba. Znacie to? O takich książkach opowiadam niżej.

Tym razem kolejność przypadkowa.

Czerwona Królowa [recenzja]

Ogłoszona Książką Roku, panująca na szczycie listy bestsellerów przez długi czas powieść po kilku miesiącach trafiła w moje ręce. I całkiem mi się podobała - szybko i przyjemnie się czytało, fabuła gnała przed siebie, wciągając, były nadnaturalne zdolności i zwroty akcji. Czemu więc uważam ją za książkę przereklamowaną, niewartą szumu, jaki udało jej się wywołać? Autorka połączyła w niej kilka światów znanych nam z innych dystopijnych powieści młodzieżowych. To mieszanka Rywalek, Mrocznych umysłów i Dotyku Julii. Według mnie niesłusznie więc zdobyła tyle tytułów. Victoria Aveyard nie pokazała nam nic innego, ale na fundamentach innych, ciągle popularnych powieści ukazała świat ciekawy, ale nieco niespójny, wtórny, pozbawiony oryginalności.

Rywalki [Rywalki | Elita] 

Retelling historii o Kopciuszku - urzekający świat, życie w zamku u boku księcia i poszukiwanie miłości. Początkowo ciekawa historia, rozciągnięta i pozbawiona większego pomysłu. Rozpieszczony książę przez trzy tomy odrzuca kolejne kandydatki na żonę. TRZY TOMY. Pierwszy nawet mi się podobał, drugi ledwo skończyłam. Choć czyta się szybko, lekko i początkowo całkiem przyjemnie, niepotrzebne rozwlekanie fabuły oraz irytujący bohaterowie wszystko psują. Kiera Cass miała ciekawy pomysł. Niestety nie wykorzystała jego potencjału.

Oddam ci słońce [recenzja]

Wiele osób uznało tę powieść za piękną i choć długo zwlekałam z jej przeczytaniem, w końcu mi się udało. Była całkiem - wiele inspirujących tekstów, sugestywność i świetny warsztat pisarski autorki. Zawiodła mnie jednak sama fabuła. Chciałam czegoś niezwykłego. Czegoś, co wgniecie mnie w fotel i pozostanie w pamięci na długo. Czegoś, co wywrze na mnie jakikolwiek wpływ. Niestety. Książka poruszała zbyt wiele problemów, przez co miałam wrażenie przesycenia. Fabuła stała się przez to mdła. Momentami byłam wręcz znudzona, bo wiele się tu mówi, ale mało robi. Zawiodłam się na tej historii.

Szklany tron [recenzja]

Z przeczytaniem tej powieści zwlekałam chyba najdłużej. Piękne okładki i świetnie zapowiadająca się fabuła zostały pokonane przez kiepską kreację bohaterów (szczególnie Celeany) i niespójność świata przedstawionego. Chciałam silnej kobiecej postaci, która potrafi postawić na swoim i nie boi się pobrudzić sobie rąk. I z jednej strony otrzymałam właśnie to. Z drugiej jednak Celaena to dziewczyna zachwycająca się sukienkami, wpatrująca się w swoje odbicie w lustrze. Mimo wszystko zabiorę się za kolejną część. Chętnie dowiem się, co zdarzyło się potem, ponieważ sam pomysł był naprawdę ciekawy. Tymczasem jednak, po przeczytaniu tylko Szklanego tronu, jestem rozczarowana.

Eleonora i Park [recenzja]

Kiedy ta powieść wpadła mi w ręce w bibliotece, postanowiłam przekonać się, co wszystkim tak bardzo podoba się w tej książce. I niestety nadal nie wiem. Przesłodzona do granic możliwości i mdła. Zapowiadało się na ciekawą, poruszającą historię o pierwszej miłości, a przy okazji zahaczającą o wiele problemów społecznych. Wszystko zostało jednak tylko „ruszone” i nie dotknęło mnie w sposób, w jaki by mogło. Powieść nie wywołała we mnie większych emocji. Poza znudzeniem i niechęcią do dalszego czytania.

Pamiętajcie, że każdy ma swoje zdanie. To, że ja nie zrozumiałam fenomenu tych książek, nie znaczy, że nie mogły stać się one Waszymi ulubionymi :)

Co pojawiłoby się na Waszej liście?