O kobietach i kobiecości – mleko i miód

Już od kilku miesięcy czytelnicy z różnych krajów, z całego świata sięgają po zbiór wierszy mleko i miód autorstwa Rupi Kaur. Co sprawiło, że tak duża liczba osób sięga po wiersze –  czające się w ciemnym kącie biblioteki? Po wiersze, które przecież już dawno ustąpiły miejsca dłuższym, prozaicznym formą i kojarzące się raczej ze szkolnym przymusem interpretowania dzieł słynnych mistrzów, bo przecież Słowacki wielkim poetą był. Dlaczego ten niewielki tom stał się hitem?

istnieje różnica między
tym że ktoś
wyznaje ci miłość a tym że naprawdę
cię kocha

mleko i miód to zbiór wierszy indyjskiej emigrantki mieszkającej w Kanadzie. Swą karierę jako poetka rozpoczęła w social media, gdzie nadal publikuje utwory. Są krótkie, pozbawione wielkich liter i, w większości,znaków interpunkcyjnych. Napisane prostym językiem wiersze sprawiają wrażenie zwykłych zdań, które każdy mógłby wypowiedzieć do swojej znajomej, przyjaciółki czy przypadkowo spotkanej na ulicy osobie. Ale tylko mógłby. W tekstach jest bowiem coś więcej niż niewiele znaczące frazesy.

Zbiór podzielono na cztery tematyczne rozdziały – cierpienie, kochanie, zrywanie i gojenie. Kiedy czytałam je osobno na instagramowym koncie autorki, nie przemawiały do mnie aż w takim stopniu, jak kiedy czytałam je rozdziałami. Wszystkie utwory w nich zamieszczone dopełniają się, tworzą jedną historią opowiedzianą z różnych perspektyw – historię o cierpieniu zarówno cielesnym jak i psychicznym, historię o kochaniu jako seksie i prawdziwej miłości. Na każdy z podejmowanych tematów patrzy z różnych stron. Wywołuje emocje i potęguje je, by następnie rozbić na maleńkie kawałki i pozostawić czytelnika z bałaganem do sprzątnięcia, do ułożenia na nowo w inny, jeszcze raz przemyślany sposób.

Rupi Kaur szczerze, bez skrępowania mówi o gwałcie, traumie i utracie. Sprzeciwia się oczekiwaniom wysuwanym wobec kobiet przez mężczyzn, pomaga zrozumieć, czym jest kobiecość i swoim siostrom, kobietom pokazuje drogę do samoakceptacji. Porusza problem szacunku do własnego ciała, mówi o trudnych relacjach między ludźmi i wskazuje granicę pomiędzy nadzieją a naiwnością.

Dla Kaur tym, co najważniejsze, nie tylko w poezji, jest ekspresja. Dlatego też wiersze uzupełnia rysunkami własnego autorstwa – o równie prostej formie co utwory. To jedynie kontury sprawiające wrażenie zarysowanych długopisem. Nieidealnie prosta kreska dobrze komponuje się z pozbawionymi zbędnych porównań, epitetów i metafor tekstami. Razem podkreślają surowość podejmowanej tematyki. Jej szczerość i bezpośredniość odartą z upiększaczy ukazujących problemy nie do końca prawdziwie.

Na uwagę zasługują nie tylko rysunki, ale cały projekt graficzny będący również pomysłem samej autorki. Najpierw wydała książkę samodzielnie, projektując każdą stronę, nadając jej klimatu panującemu również pomiędzy wersami utworów. Dzięki temu mleko i miód zachwyca nie tylko treścią, ale też formą.

mleko i miód to książka wyjątkowa, wywołująca wiele skrajnych emocji i skłaniająca do refleksji. To dzieło, które na swojej półce powinna mieć każda kobieta. Sama z pewnością przeczytam je jeszcze nie raz, a już teraz mogę powiedzieć, że Kaur wielką poetką jest – poetką, która mimo młodego wieku może pomóc wielu kobietom zaakceptować siebie i dać siłę, by pewne siebie mogły zdobywać świat.

Tytuł: mleko i miód

Tytuł oryginału: milk and honey

Autor: Rupi Kaur

Ilość stron: 205

Wydawnictwo: Otwarte

Za egzemplarz serdecznie dziękuję Wydawnictwu Otwartemu