TOP5+ najlepszych książek 2017 roku

Ten rok obfitował w naprawdę wspaniałe powieści. Łącznie przeczytałam 69 książek, spośród których większość mi się podobała. Pod względem czytelniczym było więc znacznie lepiej niż w roku 2016, gdzie choć skończyłam tylko o kilka pozycji mniej, ilość tytułów, które oceniłam pozytywnie była niższa. Trzymajcie więc kciuki, aby 2018 był jeszcze lepszy, a tymczasem przedstawiam Wam moje ulubione powieści wydane w 2017 roku (lub pod koniec 2016)!

Długo zastanawiałam się nad pozycjami, które wybrać do tego zestawienia. O ile z trzema najlepszymi pozycjami nie miałam żadnych problemów, o tyle kolejne ciągle zmieniałam, ze względu na to, że wiele podobało mi się na podobnym poziomie. Dlatego też postanowiłam dodać pewne "wyróżnienia". W końcu post ten jest podsumowaniem całego roku, więc można. A co!

5. Żerca, Katarzyna Berenika Miszczuk

Za całą serię polskiej autorki jakoś nie mogłam się zabrać. Z jednej strony byłam ciekawa sposobu, w jaki ukazana została mitologia słowiańska, jako że nie czytałam wcześniej nic z takimi wątkami. Z drugiej jednak trochę bałam się zawodu. Zupełnie niepotrzebnie. Żerca, podobnie jak poprzednie części, wciągnął mnie już od pierwszej strony i nie pozwolił uwolnić się spod swojego, niemal rusałczego uroku aż do samego końca. Słowiański klimat wylewa się tu z każdej strony, a alternatywna historia Polski to powiew świeżości w literaturze fantastycznej. Zdziwiłam się, kiedy ostatnią, 492. stronę przewróciłam zaledwie kilka godzin po rozpoczęciu. Rozczarował mnie jedynie brak kolejnej części pod ręką.

»recenzja« 

4. mleko i miód, Rupi Kaur

Przyznaję, że do tego tomiku wierszy początkowo miałam dość sceptyczne podejście. Pamiętam, jak nagle na każdym zagranicznym bookstagramie pojawiała się właśnie ona, i jak każdy, bez wyjątku, zachwycał się pojedynczymi wierszami składającymi się ze z pozoru prostych, jedynie rozbitych na wiersze zdań. Nie rozumiałam zbytnio tej ogromnej fali ochów i achów, żeby jednak nie krytykować czegoś zaledwie po tak niewielkim wycinku, postanowiłam mleko i miód przeczytać. I dopiero wtedy dostrzegłam to, co w tej książce jest tak niezwykłe, co przeplata kolejne linijki tekstu i łączy je w całość. To swego rodzaju apel do kobiet o szacunek do samych siebie, o zrozumienie i zaakceptowanie własnego ciała i własnej psychiki, a wreszcie o stanięcie ramię w ramię. Apel ubrany w proste słowa i emocje. Jeśli zamierzacie przeczytać – polecam najpierw cały tom, dopiero później powroty do konkretnych wersów.

»recenzja«

3. Słowik, Kristin Hannah

Tak się jakoś dzieje, że co roku na przełomie grudnia i stycznia sięgam po powieść o tematyce wojennej. Tak było i w tym roku, a wybór padł na Słowika podarowanego mi przez mamę na święta. Rozglądałam się za nim już wcześniej zakochana w okładce i zaintrygowana opisem – obietnicą ukazania kobiet podczas II wojny światowej. Powieść idealnie trafiła więc w moje gusta, oferując fabułę osadzoną w tamtejszych realiach, ale i feministyczne wątki. Choć wir akcji nie porywa od razu i na początku miałam wrażenie, że czegoś mi brakuje, po przekroczeniu mniej więcej połowy wiedziałam już, że książka wyląduje na liście moich ulubionych. Kristen Hannah we wspaniały sposób pokazała, że wojna nie rozgrywała się jedynie na polu bitwy, ale też w domach, w których kobiety, niepewne kolejnego dnia, wyczekiwały powrotu mężów oraz starały utrzymać przy życiu siebie i swoje dzieci. To wzruszająca opowieść o tym, do czego jesteśmy w stanie się posunąć, chcąc ochronić najbliższych.

»recenzja«

2. Światło, które utraciliśmy, Jill Santopolo

Jeśli miałabym wskazać największe zaskoczenie tego roku, wybrałabym właśnie tę powieść. Nazwisko autorki nie obiło mi się wcześniej o uszy. Nie słyszałam też o jej książce, choć sporo czasu poświęcam na przeglądanie goodreads i zagranicznych bookstagramów. Kiedy więc pojawiła się na rynku tuż przed moim wyjazdem na wakacje, stwierdziłam, że idealnie nada się na podróż autobusem czy wylegiwanie się na plaży. I tak bardzo się myliłam! To emocjonalny rollercoaster, z którego co chwilę wysiadasz, żeby zaczerpnąć powietrza. Piękna, wzruszająca, napisana językiem z pogranicza poezji i prozy powieść o marzeniach, miłości oraz wątkami zamachów i wojennych wydarzeń w tle.

»recenzja« 

1. Dwór mgieł i furii, Sarah J. Maas

Możecie pomyśleć, że niższe pozycje przekazywały sobą większą wartość, poruszały tematy bardziej istotne i były po prostu poważniejsze. Może i zasługiwały bardziej na to zaszczytne pierwsze miejsce, ale, choć Dwór Mgieł i Furii miał kilka niedociągnięć, a liczne powtórzenia ogromnie mnie denerwowały, jest to książka, po której miałam największego kaca. Dlatego też illyriańskimi skrzydłami i magią fae utorowały sobie drogę na sam szczyt, dodatkowo odwracając uwagę innych powieści pokazem spadających gwiazd. To powieść tak magiczna, że nie mogłam oderwać się od niej nawet na sekundę, oczarowana urokiem Dworu Nocy i Velaris, zachwycona konstrukcją bohaterów tak pierwszo-, jak i drugoplanowych. Dzięki nim można śmiało wybaczyć Maas te językowe niedociągnięcia.

»recenzja«

POZOSTAŁE (aby przeczytać recenzję, kliknij w tytuł książki)

O miejsce w rankingu walczył też Warkocz, jednak ze względu na to, że moim zestawieniem rządziłby wtedy feminizm, a pozycję tę i tak postawiłabym na tym samym miejscu co mleko i miód i Żercę, zdecydowałam, że po prostu wspomnę o tej krótkiej powieści tutaj. To wspaniała historia opowiadająca o trzech kobietach. Historia, którą naprawdę warto znać.

Mówiąc o powieściach poruszających, nie mogę nie wspomnieć też o Drogim życiu. Jeśli poszukujecie historii o ciekawym sposobie narracji i dającej ogromną motywację – sięgnijcie po tę.

Nie pominę też mojego ulubionego polskiego debiutu – Projektu Królowej. Byłam naprawdę zaskoczona poziomem tej książki, ale kiedy zaczęłam czytać, moje wątpliwości się rozwiały i przepadłam w świecie niebezpiecznych zagadek i szachowych rozgrywek (książka idealnie się wpasowała, bo trafiła do mnie, kiedy w końcu nauczyłam się grać w szachy :D). Z niecierpliwością czekam na kolejny tom!

Muszę też wspomnieć o dwóch świetnych powieściach (new adult) fantasy. Pierwszą z nich jest ACOWAR, który pominęłam, nie chcąc poświęcać kolejnego miejsca serii Maas. Drugą Królestwo Kanciarzy, którego bohaterowie to MISTRZOSTWO.

No i wreszcie, nie mogę nie polecić historii, która, choć w rankingu nie znalazła swojego miejsca, bardzo mi się podobała. Mowa o Wiatrodzieju, na którego okładce pojawiła się moja opinia, co było dla mnie ogromnym wyróżnieniem.

WYZWANIA I POSTANOWIENIA

W 2017 roku w końcu przekonałam się do polskich autorów. Nie jestem jeszcze co prawda otwarta na wszystko, ale jako osoba, która widząc półkę "literatura polska", nie poświęcała jej nawet sekundy uwagi, a teraz ma na koncie już sporo przeczytanych i lubianych tytułów, mogę śmiało powiedzieć, że warto. Mam nadzieję, że i w tym się nie zawiodę, a srok rozpoczęłam od Żniwiarza, Owoców Lukrecji i Chłopców, których kocham – wszystkie autorstwa "naszych" pisarzy.

W tym roku przybyło mi też sporo współprac, tak polskich, jak i zagranicznych – i blogowych, i na Instagramie, na którym, wbrew swojemu postanowieniu, pojawiałam się częściej niż tu. W 2018 postaram się więc pisać trochę więcej postów ;)

Nie udało mi się zrealizować swojego postanowienia o czytaniu 1 klasycznej powieści miesięcznie i wiem, że w tym roku też raczej nie dam rady. Dochodzi pisanie magisterki, więc niestety i moje czytelnicze statystyki mogą trochę na tym ucierpieć. Obiecałam sobie jednak, że miesięcznie będę czytać jedną powieść po angielsku, żeby dodatkowo trochę polepszyć swój angielski. Trzymajcie kciuki, żeby się udało! :)

Czytaliście któreś z wymienionych przeze mnie książek? Jak Wam się podobały?